Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego

16.09.2009

  Klub Jeździecki „Hubertus”

Klub został założony w 1961 roku i od momentu powstania jest silnie związany ze Stadem Ogierów w Białym Borze. Od kilku lat zajmuje on czołowe miejsce w rankingu klubów PZJ.

Z jego szeregów wywodzi się wielu znanych jeźdźców: wielokrotnych mistrzów Polski, uczestników olimpiad, mistrzostw Europy i świata, członków kadry narodowej (Krzysztof Rogowski, Mirosław Ślusarczyk, Bogusław Jarecki, Mariusz Szkołuda, Paweł Spisak, Łukasz Kaźmierczak, Kamil Rajnert).

Obecnie w barwach klubu startuje 15 jeźdźców, trenowanych przez Bogusława Jareckiego (trzykrotny olimpijczyk z Seulu, Barcelony i Altanty)i Kamila Rajnerta (olimpijczyk z Aten).

Działalność klubu to także organizacja wielu imprez sportowych począwszy od zawodów regionalnych poprzez zawody ogólnopolskie (Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży, Mistrzostwa Polski, Mistrzostwa Polski Młodych Koni) po zawody międzynarodowe (w tym Mistrzostwa Europy Juniorów i Młodych Jeźdźców 2003 i CCIO 1986) w WKKW.

  Stado Ogierów Biały Bór

Stado Ogierów położone na terenie 130 ha parku sąsiadującego z jeziorem Bielsko. Posiada 3 stajnie na sto koni, zbudowane w układzie czworoboku wokół placu konkursowego. Posiada również krytą ujeżdżalnię, powozownię z 20 zabytkowymi powozami i saniami.

Stado Ogierów w Białym Borze powstało w latach 1956 - 60. Na początku lat 60-tych rozpoczął działalność Zakład Treningowy dla ogierów i klaczy.
Posiadamy unikatowy na skalę światową stadion ujeżdżeniowy z krytymi trybunami na ok. 4.000 osób. W parku znajduje się kilkadziesiąt przeszkód terenowych, z których komponuje się trasy zawodów we wszechstronnym konkursie konia wierzchowego.

Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego

Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego (WKKW), nazywany koroną sportów jeździeckich, jest szczególnie efektowną dyscypliną. Obejmuje ona wszystkie aspekty sztuki hippicznej: harmonię pomiędzy jeźdźcem i koniem, którą demonstrują podczas próby ujeżdżenia, kontakt z naturą i wytrzymałość potrzebne do krosu, precyzję, zwinność i technikę konieczną w skokach przez przeszkody. Kolejne próby rozgrywane są w ciągu trzech dni, do każdej z nich jeździec podchodzi na tym samym koniu.

Program ujeżdżenia wykonywany jest na czworoboku o wymiarach 20x60 metrów. Zawodnik musi zaprezentować określone elementy (zmiany chodów, różne figury), których dokładność i precyzja wykonania oceniana jest przez sędziów w skali od 0 do 10 punktów.

Drugiego dnia zawodnicy i konie muszą wykazać się dużą odwagą, precyzją najazdów i wytrzymałością, aby w normie czasu pokonać kros. Przeszkody, bowiem są stałe, solidnie zbudowane, o niezwykłych kształtach, niespotykanych przez konie na co dzień. Na trasie krosu możemy spotkać duże zeskoki, przeszkody wodne, kłody, rowy i rozmaite kombinacje o różnym stopniu trudności.

Trzeciego dnia konie, które przeszły wyczerpujący kros maja przed sobą ostatnia próbę WKKW - skoki przez przeszkody. Różni się on nieco zasadami punktacji od zwykłych konkursów skokowych, ale i tak pokonanie parkuru bez punktów karnych wymaga od zawodnika wielkiego doświadczenia a od konia staranności.

Wygrywa ta para, która w ciągu trzech prób zbierze najmniejszą liczbę punktów karnych.

  Polski Związek Jeździecki prosi wszystkie osoby zaangażowane

w jakikolwiek sposób w sporty konne, o przestrzeganie poniżej przedstawionego kodeksu oraz zasady, że dobro konia jest najważniejsze. Dobro konia musi być zawsze i wszędzie uwzględniane w sportach konnych i nie może być podporządkowane współzawodnictwu sportowemu ani innym celom np. komercyjnym.

KODEKS POSTĘPOWANIA Z KONIEM

I. Na wszystkich etapach treningu i przygotowań konia do startu w zawodach, dobro konia musi stać ponad wszelkimi innymi wymaganiami. Dotyczy to stałej opieki, metod treningu, starannego obrządku, kucia i transportu.

II. Konie i jeźdźcy muszą być wytrenowani, kompetentni i zdrowi zanim wezmą udział w zawodach. Odnosi się to także do podawania leków i środków medycznych, zabiegów chirurgicznych zagrażających dobru konia lub ciąży klaczy, oraz do przypadków nadużywania pomocy.

III. Zawody nie mogą zagrażać dobru konia. Wymaga to zwrócenia szczególnej uwagi na teren zawodów, powierzchnię podłoża, pogodę, warunki stajenne, kondycję koni i ich bezpieczeństwo także podczas podróży powrotnej z zawodów.

IV. Należy dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić koniom staranną opiekę po zakończeniu zawodów, a także humanitarne traktowanie po zakończeniu kariery sportowej. Dotyczy to właściwej opieki weterynaryjnej obrażeń odniesionych na zawodach, spokojnej starości, ewentualnie eutanazji.

V. PZJ zachęca wszystkie osoby działające w sporcie jeździeckim do stałego podnoszenia swojej wiedzy oraz umiejętności dotyczących wszelkich aspektów współpracy z koniem.

Opracowanie: Małgorzata Odyniec/ Magdalena Rajnert.

Zdjęcia z konkurencji Ujeżdżania